Açıklama: Daha önceleri çok sevdiğim, öz ablam gibi gördüğüm birine artık güvenemiyorum. Beraber oldukça bana karşı olan davranışlarının yapmacık olduğunu aslında işi gereği herkese öyle davrandığını gördükçe ondan uzaklaşmaya başladım. Evet, çok güzel hayır işleri yapıyor ve benim de aynılarını yapmam için çok yapmacık davranışlarda bulunuyor. Sizce bu durumu nasıl ifade etmeliyim? Kırılacağını bilsem de ona daha önceki yaptıklarından dolayı güvenemediğimi nasıl ifade etmeliyim? Bu konudaki tavsiyeleriniz nelerdir?
Cevap: Yapacağınız açıklama, kalbini kırabilir, silemeyeceği şekilde gönlünde iz bırakabilir. Bu yüzden, iş büyük oranda size düşer: Siz onun yapmacık hareketlerde bulunmasına değil de niye böyle bir şey yaptığına bakın, nazarlarınızı oraya çevirin ve hoş görün. Bazı şeyleri yapmacık da olsa bunu bir ideal, bir mefkûre, bir dava, bir hizmet için yapıyorsa o ulvi gaye hürmetine hoş görmek gerekir. Sevmeye çalışın, sevgi vesilelerini bir kere daha içinizde alıp verin. Bediüzzaman Hazretleri, Yirmi İkinci Mektup’ta, mümin mümini sever dedikten sonra öyle bırakmıyor bir de vurgulu bir şekilde “ve sevmeli” diyor. Evet, bir tarafını sevmeseniz de diğer tarafını seversiniz, sevilecek çok yönü vardır. Sadece bir yönünden dolayı ona tavır almak, soğuk davranmak hoş değildir, zulüm olur. Ancak bazen insan kendine güvenemez, yanlış bir hareket ve sözde bulunmaktan korkar, kalp kırmaktan endişe eder, bunun için de az uzak durur.. belki bu olabilir. Bu da tamamen araları iyileştirmek için yapılır. Yoksa bağları koparmak için değil. Aksi takdirde Allah bereketini kesebilir. Zira insanların birbirlerini sevmeleri ve hoşça geçinmeleri Allah’ın rahmet ve bereketine vesiledir. Evet, hoş görelim, hoşça geçinelim ve unutmayalım ki, hüsnüzan, bataklıkta gül yetiştirir. Suizan ise en güzel bahçelerde küçük bir dikene takılır kalır.
