Kafir bir insanın cenaze namazı kılınmaz. Kur’an “onlardan ölmüş olan hiç birine asla cenaze namazı kılma; onun kabri başında durma! Çünki onlar, Allah ve Rasulünü inkar ettiler ve fasık olarak öldüler“ (Tevbe 9/84) buyurarak, bu hususu hiç bir şüpheye mahal bırakmayacak netlikle vurgular. Nitekim bu ayetin Efendimizin, münafıkların reisi Abdullah b.Übey b. Selül’ün cenaze namazını kılmak istemesi karşısında indiği sahih rivayetlerle sabittir (Nesâî, Cenâiz, 69.)
Kaldı ki böyleleri adına yapılan duanın kabul görmeyeceği de muhakkaktır. Kur’an’ın “onlar için ister af dile ,ister dileme; onlar için yetmiş kez af dilesen de, Allah onları asla affetmeyecek.. Bu onların Allah ve Resulünü inkar etmelerinden ötürüdür. (Tevbe 9/80) ayeti bu hakikati bildirmektedir.
Öte yandan, aklî ve mantıkî esaslar çerçevesinde hadiseyi değerlendirecek olursak; hayatı boyunca benim mukaddes bildiğim değerlere düşman olmuş, onunla kalmamış o yüce hakikatleri yok etmek için mücadele etmiş bir insana cenaze namazı vesilesiyle niye dua edeyim ki? “Allahım onu bağışla, merhamet eyle… ” niye diyeyim ki? Buna rağmen kafirin üzerine cenaze namazı kılınsa, dua dua yalvarılsa, onun elde edeceği hiçbir şey yoktur. Bu durum sadece dua edenleri günahkar yapar. Zira o, yaşamış olduğu hayatıyla, inançsızlığıyla İlahî rahmet ve merhamete liyakat kazanamamıştır.
