İman kalptedir ancak kalpteki imanın göstergesi, ruhi ve pratik hayattır. Bunun için ibadet ve ahlak şart koşulmuş. Yoksa insanın Müslüman olup olmadığı bilinmez. Kalbiyle iman eden, ibadetleri de yapmalıdır, yoksa o şahsın imanında problem var demektir. Böyle birine kâfir denmez ama tehlikeli bir haldedir. Hem ibadet etmeyen insanın kalbinin temizliğini Allah bilir. Kalbim temiz demekle kalp temiz olmaz.
Kalp Allah’ın her zaman baktığı ve değer verdiği yerdir. İnsan her gün ibadetlerini yapmamak suretiyle Allah’a isyan ediyorsa, Allah o kalbe iyi nazarla bakmaz, O’nun iyi nazarla bakmadığı kalp de temiz olmaz.
İbadet imanı kuvvetlendirir. İbadetsiz iman, zamanla zayıflar ve belki de yok olur. İmanın zayıf ya da yok olduğu kalp temiz değildir. Bunu iddia eden insan, sadece kendi kendini aldatır. İbadetten ayrı olarak tefekkür de gerekir kalbi parlatmak için.
Hâsılı kalp temizliği, imanın yanında, ibadet ve tefekkürle de beraber olur.