996
Kitaplarımızda kemiklerinin gömülmesiyle alakalı bir hüküm görülmemektedir. Ancak, Hanefi ve Maliki mezheplerinde çocuğun mütevazi, nefsinin kötü isteklerini kıran bir insan olması için kemiklerin kırılması müstehap görülmüştür. Bu tamamen niyetle alakalı bir şeydir.
Kemikleri gömseniz de atsanız da bir mahsuru yoktur. Ancak, niyetle alakalı olduğu için, siz şöyle diyebilirsiniz: “Çocuğumu bana lütfeden Allah’a şükür olsun diye kestiğim bu kurbanın hiçbir şeyi boşa gitmesin, etini yediğim gibi kemiklerini de kaynatayım suyunu içeyim, yemeklerimi tatlandırayım, sonra da çöpe atmayıp toprağa gömeyim. Zira çöpe atmak vicdanıma ağır gelir.” Böyle düşünmenizde bir mahsur yoktur.
