Kelime Olarak Ahiret
Ahiret lafzı, “e-h-r” kökünden ism-i fail olan “ahir” kelimesinin müennesidir. ‘Evvel’in karşıtı bir sıfat olan bu kelime ‘son, sonra gelen’ anlamına gelmekte olup çoğulu “evahir”dir. Ahirete, ahiret denilmesinin sebebini izah sadedinde ise iki yaklaşım vardır.
Bunlardan birincisi, ahiretin, kendisinden evvel olan dünya hayatından sonra gelmesidir.
İkinci görüşe göre ise, varlıklara ve onları kuşatan hayat boyutuna yakın olması anlamında içinde bulunduğumuz hayata dünya, uzak ve sonradan gelecek olana da ahiret denilmiştir.
Dini Terminolojide Ahiret
Ahiret, Kur’an’da dünya hayatından sonra sonsuz yeni bir hayat boyutuna ad olarak kullanılmıştır. Birinci hayat için ‘ûlâ’ ikinci hayat için ‘âhir’ (Buhari, eyman, 22; Müslim, eşribe, 142) ifadelerinin kullanması bunu göstermektedir.
Ahiret terimi kelamı eserlerde şöyle tarif edilmiştir:
Ahiret, kıyametin kopmasından başlayıp ebediyyen devam edecek olan ikinci hayattır ki, ba’s (öldükten sonra dirilme), haşr, hesap, mizan, şefaat, sırat, Cennet, Cehennem gibi bütün olay ve aşamaları içine alır. Esasında, her insanın ölümüyle, o insanın ahireti başlamakta ve ebediyete kadar devam etmektedir.
Buna göre insanların bir kısmı hayatın dünya boyutunu yaşarken, diğer bir kısmı da ahiret boyutu içine girmiş olmaktadır.