İslam dini bütün hayatları boyunca ister itikadi isterse ameli dikkat etmeleri gereken bütün hükümleri açıklamıştır. Bu hükümlerin bazıları riayet edilmeleri veya edilmemeleri sebebiyle Müslüman bir kimseyi dinden çıkarıp mürted durumuna düşürebilir. Bundan dolayı bir mü’min hayatı boyunca her hareket ve sözüne dikkat etmelidir.
İslâm hukukuna göre cehalet mazeret sayılmadığı için bir kimse İslâm’ın temel hükümlerine aykırı bir söz söylediğinde dinden çıkma tehlikesi vardır. Böyle bir söz söylediğinde hemen kelime-i şehadet getirmeli ve tevbe istiğfar etmelidir.
Hadis-i şeriflere baktığımızda, Müslümanları kafir ilan edenler, Allah’tan başkasına ant içenler, kahinlere gidip verdikleri haberleri tasdik edenler, küfre rıza gösterenler kafir olarak nitelendirilmiştir. Bunun dışında aşağıda belirtilen konularda da kişi dikkatli olmalı ve diline sahip çıkmalıdır:
Allah’ı celle celâluhu hakkında, ulûhiyetine uygun olmayacak şekilde vasıflandırmak, isimlerinden biriyle, emirleriyle alay etmek, onları hafife almak, Allah’ı yarattıklarına benzetmek kişiyi dinden çıkarır. Yine günümüzde bu konuda söylenen tehlikeli sözlere misal olarak şunları verebiliriz: Allah şunu bilir fakat şunu bilmez. Burada Allah’ın hükmü geçmez. Buranın Allah’ı benim. Allah’ın unuttuğu insanlar. Allah’ın unuttuğu yer. Şu işi Allah bile emretse yapmam. Allah beni niye yarattı ki!
Peygamberler hakkında da peygamberlik müessesini bütünüyle inkâr etme, bazısını kabul edip bazısını kabul etmeme, onlara ilahlık isnat etme, onların yalan söyleyebileceğini söylemek, onları hafife alma, ismetül-enbiyaya uygun olmayacak şeyleri mesela kibri, gururu onlara nispet etmek kişiyi küfre götürür.
Meleklere inanmamak, semavi kitapları ve Kur’an’ı inkâr etmek, hatta Kur’an’ın bir ayetini, bir lafzını, hükmünü inkâr etmek, Kur’an’ı alay ederek okumak, hükümlerini hafife almak küfürdür.
Ahireti, yeniden dirilmeyi, hesap gününü, cennet ve cehennemi inkâr etmek küfür sayılır. Yine kaza ve kaderi inkâr etmek de küfürdür. Bu çerçevede, hayrı Allah şerri şeytan yarattı, bazı şeyler Allah’ın takdiriyle olmaz, Allah’ın dilemediğini insanlar işleyebilir gibi sözler kişiyi küfre götürür.
Ayrıca beş vakit namazı, orucu, zekât ve haccı inkâr edip alay edici konuşmalar kişiyi küfre sokar. Hac ile ilgili olarak, “Hacca gitmek Araplara para yedirmektir.” Demek bir küfürdür. Zina helal olsa ben işlerdim, demek. İlim ehli hocalarla alay etmek de küfrü netice verir. Özellikle günümüzde hocalar üzerinde alaycı fıkralar anlatılıyor ki bu hususta çok dikkatli olunmalıdır. Çünkü hoca, imam dediğimiz kişiler kendi şahsını değil dini temsil ediyorlar. Onlarla alay edenler onların şahsını değil dini kastetmiş olacağı için bilhassa bu konuda gevşek olmamak gerekir.
Bütün bunlardan anlıyoruz ki bir mü’min her konuşmasından önce bin düşünerek konuşmalı, ağzına gelen her şeyi rahatça konuşmamalıdır. Hele dini konularda çok daha hassas olunmalı, ciddi olunması gereken bu tür meseleleri eğlencenin konusu yapmamalıdır. Zira buna dikkat edilmediği takdirde bir kelime bir cümle bile bir kimsenin ahiretini mahvedebilir.
